IMPERIUM

Του Ρόμπερτ Χάρις. Μετάφραση Φανή Πανταζή. Εκδόσεις Ψυχογιός. 2007.

Το βιβλίο αυτό κανονικά δεν έχει θέση στο παρόν ιστολόγιο, καθώς είναι ιστορικό, και όχι αστυνομικό μυθιστόρημα.

Αλλά μιας και μόλις τελείωσα την ανάγνωσή του, θεωρώ σκόπιμο να το αναφέρω, επειδή θα φανεί πολύ χρήσιμο στους θιασώτες της σειράς του Maddox. Όλα τα ιστορικά πρόσωπα με τα οποία συναναστρέφεται ο Δέκιος Καικίλιος Μέτελλος ο Νεότερος, βρίσκονται εδώ. Όλα τα τοπωνύμια μέσα και γύρω από τη Ρώμη, επίσης. Είναι ενδιαφέρον να τα δει όλα αυτά κανείς από μία άλλη οπτική γωνία.

Η δράση τοποθετείται στα χρόνια της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας και συγκεκριμένα την περίοδο της ανόδου του μεγάλου ρήτορα Κικέρωνα (79-66 π.Χ.). Αποτελεί, υποτίθεται, την βιογραφία του γραμμένη από τον δούλο του Τίρωνα που υπήρξε γραμματέας και φίλος του. Παρακολουθούμε την εξέλιξη της πολιτικής ζωής στη Ρώμη, τις διαπλοκές, τις ίντριγκες, τις συμμαχίες, και τις φιλίες που διαμορφώνονται μέσα στο πλαίσιο ιστορικών γεγονότων όπως είναι η κατάκτηση της Ισπανίας, η εξέγερση των δούλων και η καταστολή της, ο πειρατικός πόλεμος, η συνομωσία του Κατιλίνα κτλ. Εμφανίζεται ο Πομπήιος, ο Λούκουλλος, ο Κάτουλος, οι αδελφοί Μέτελλοι (οι θείοι του Δέκιου) και ο νεαρός Ιούλιος Καίσαρας. Θα ξαναδούμε την κακόφημη Συβούρα, τη γειτονιά του Δέκιου, και τις συμμορίες της. Ο αντίπαλος του Δέκιου και του φίλου του Μίλωνα, Κλώδιος ο Ωραίος (Πούλχερ εδώ) κάνει επίσης την τρομερή εμφάνισή του.

Το μυθιστόρημα είναι καλογραμένο, ευχάριστο, καθόλου κουραστικό, με αναφορές και στην σύγχρονη πολιτική ζωή με την ευρεία της έννοια.

Το συνιστώ ανεπιφύλακτα, ως παράλληλο του αστυνομικού ανάγνωσμα.

Έχω μόνο δύο παρατηρήσεις που αφορούν τη μετάφραση:

Το αξίωμα του tribunus έχει παλαιόθεν αποδοθεί και επικρατήσει στα ελληνικά ως "δήμαρχος". Έτσι το μαθαίναμε και στο σχολείο, όταν οι πιο γνωστοί μας δήμαρχοι ήταν ο Τιβέριος και Γάιος Γράκχος. Γιατί λοιπόν προτιμήθηκε το ανοίκειο "τριβούνος";

Ο όρος "ιππότης" που χρησιμοποιείται κατά κόρον, θέλοντας προφανώς να δηλώσει την τάξη των ιππέων, είναι κατά τη γνώμη μου άστοχος, καθώς είναι αναχρονιστικός. Το "ιππέας" είναι δόκιμος στα ελληνικά ιστορικός όρος για τη ρωμαϊκή περίοδο. Τη λέξη αυτή βέβαια την χρησιμοποιεί η μεταφράστρια για να δηλώσει τον καβαλλάρη. Για αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να είχε βάλει τη λέξη "έφιππος".