Του John Maddox Roberts, Μετάφραση Τιτίνα Σπερελάκη, Εκδόσεις Introbooks, Αθήνα 2007
Μια πολυκατοικία καταρρέει νύχτα στη Ρώμη θάβοντας στα ερείπιά όλους του ενοίκους της. Ο κεντρικός αποχετευτικός αγωγός της πόλης έχει να καθαριστεί μεγάλο χρονικό διάστημα και έτσι η Ρώμη θα πλημμυρίσει με την πρώτη μεγάλη βροχή. Αυτά και άλλα παράτυπα συμβαίνουν στην Ρώμη της παρακμής, όταν οι αιρετοί άρχοντες το μόνο που σκέφτονται είναι το γρήγορο και παράνομο κέρδος.
Ο John Maddox Roberts στο τελευταίο του βιβλίο με πρωταγωνιστή τον Δέκιο Καικίλιο Μέτελλο το νεότερο παρουσιάζει για μια ακόμα φορά τη ζωή της Ρώμης στα χρόνια του Ιουλίου Καίσαρα. Ο Δέκιος από τη θέση του αγορανόμου που κατέχει προσπαθεί να βρει τον ένοχο μιας διπλής δολοφονίας και ταυτόχρονο να ξεσκεπάσει την απάτη και τη διαφθορά των ιθυνόντων και των αρμόδιων για την ασφάλεια του λαού και την προστασία των μεγάλων δημοσίων έργων της πόλης.
Σε σύγκριση με παλιότερα έργα της ίδιας σειράς αυτό είναι το πιο αδύναμο και άτονο. Η πλοκή δεν πείθει ιδιαίτερα και σε κάποια σημεία το ανάγνωσμα γίνεται κουραστικό. Εκείνο που το σώζει είναι η χαριτωμένη και ασυμβίβαστη προσωπικότητα του Δέκιου.
Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Εγώ ξεκίνησα να διαβάζω τη σειρά SPQR μάλλον όψιμα. Μόλις σήμερα το πρωί ολοκλήρωσα την ανάγνωση του παρόντος. Νομίζω πως το σχόλιό σου το αδικεί.
Η περιγραφές της βαρκάδας στους υπονόμους, των puticuli (λάκκων ταφής ανάμεικτων φτωχών, δούλων και ζώων) και του Λαβύρινθου (super lux πορνείου της εποχής) δίνουν στον αναγνώστη ισχυρότατα κίνητρα για να συνεχίσει την ανάγνωση.
Από την άλλη μεριά η χάρη της προσωπικότητας του Δέκιου Καικίλιου Μέτελλου βρίσκει άξιο αντίπαλο σε αυτή του Μάρκου Πόρκιου Κάτωνα και παρακαλώ, να μην ξεχνάμε την αξιέραστη αρχιέρια του Ναού της Δήμητρας τη δέσποινα Αυρηλία.
Δημοσίευση σχολίου