Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα

Του Δημήτρη Μαμαλούκα, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2007

Ο Δημήτριος Μόστρας είναι ιστορικό πρόσωπο, συλλέκτης βιβλίων, που έζησε στις αρχές του 19ου αι. Δημιούργησε μια τεράστια βιβλιοθήκη που με το πέρασμα των χρόνων χάθηκε. Αν υποτεθεί ότι ανακαλυπτόταν σήμερα, θα αποτελούσε ένα από πολλές απόψεις πολύτιμο εύρημα.

Πάνω σ΄αυτόν τον καμβά, ο συγγραφέας κεντά μια αστυνομική ιστορία αγωνίας που διαδραματίζεται το 2005 στη Ρώμη.

Η δράση κινείται σε δύο τροχιές.

Στην πρώτη παρακολουθούμε τις δραστηριότητες μιας ομάδας εξολοθρευτών που εντοπίζει και δολοφονεί "δράκους", άτομα που στο παρελθόν είχαν βιάσει και σκοτώσει νεαρά κορίτσια και τώρα έχουν αποφυλακιστεί. Εννοείται ότι τα μέλη της δρουν παράνομα, αν και καθοδηγούμενα από εντελώς κατανοητά ψυχολογικά κίνητρα, μιας και τα παιδιά τους υπήρξαν θύματα δολοφόνων-βιαστών.

Στη δεύτερη τροχιά, ο Νικόλα Μιλάνο, ένας ελληνοϊταλός που έχει στην κατοχή του μια μεγάλη συλλογή πολύτιμων παλιών βιβλίων και την ξεπουλά σταδιακά για να επιβιώσει, προσπαθεί να βρει τη χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα. Τον ίδιο στόχο έχουν δύο ακόμα συλλέκτες. Αναπόφευκτα οι δρόμοι τους θα συναντηθούν, τα συμφέροντά τους θα εμπλακούν και η δράση θα μεταφερθεί για λίγο στη Βενετία, για να κορυφωθεί στον πυργίσκο μιας έπαυλης, όπου στεγάζεται μια βιβλιοθήκη σπάνιων βιβλίων. Το σκηνικό, εσκεμμένα ή όχι, παρουσιάζει ένα μακρινό απόηχο από τη βιβλιοθήκη του μοναστηριού που περιγράφεται στο "Όνομα του Ρόδου".

Και ο προς εξιχνίαση φόνος; α, μην ανησυχείτε. Υπάρχουν πολλά πτώματα.

Η Αστυνομία παραπαίει ανάμεσα στις δύο φαινομενικά ασύνδετες τροχιές, προσπαθώντας να εντοπίσει την ομάδα των εκτελεστών και το δολοφόνο της Ντανιέλα, της κοπέλας του Μιλάνο.

Καλό είναι να μην αποκαλύψουμε τίποτα άλλο.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα στο οποίο κυριαρχεί το άλογο πάθος. Πάθος για τυφλή εκδίκηση, πάθος ερωτικό, πάθος των μισότρελων συλλεκτών που χωρίς καμιά επιστημονική δεοντολογία κυνηγούν το σπάνιο βιβλίο μόνο για να κορέσουν τις ορέξεις τους.

Δεν είναι το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει, είναι όμως ένα βιβλίο αξιώσεων. Διανθισμένο με πληροφορίες από τον άγνωστο και συναρπαστικό κόσμο των εκδοτών, των βιβλιοφίλων και των απαρχών της τυπογραφίας, μας κινεί το ενδιαφέρον να ασχοληθούμε με το θέμα. Την περιέργειά μας αυτή καλύπτει το ιδιαίτερα κατατοπιστικό γλωσσάρι στο τέλος και η παράθεση βιβλιογραφίας.

Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.