Ο Τσε αυτοκτόνησε

Του Πέτρου Μάρκαρη. Εκδόσεις Γαβριηλίδη. Αθήνα 2003.

Δεν ξέρω αν ο αστυνόμος Κώστας Χαρίτος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών γνωρίζεται προσωπικά με τον Επιθεωρητή Σάλβο Μονταλμπάνο του Αστυνομικού Τμήματος της Βιγκάτα στη Σικελία.

Αν ναι, τότε σίγουρα έχουν να ανταλλάξουν πολλά κοινά βιώματα και να συμφωνήσουν σε πολλά θέματα: για τα χάλια της Αστυνομίας τη σημερινή εποχή, για την κατάντια των ανωτέρων τους που αφήνονται να γίνουν πιόνια της εκάστοτε εξουσίας, για τη δύσκολη σχέση που έχουν μαζί τους, για την ασχετοσύνη των κάθε είδους ιθυνόντων, για τη μοναχική πορεία που έχουν επιλέξει να πορευτούν στο Σώμα, τους ηθικούς κανόνες που έχουν βάλει στον εαυτό τους και τους ακολουθούν κατά γράμμα. Μπορεί ακόμα να σχολίαζαν με το δηκτικό και πικρό χιούμορ τους τον κόσμο που τους περιβάλλει. Και αν ήθελαν να ανοιχτούν παραπέρα και να πουν τα προσωπικά τους θα μιλούσαν για την προβληματική αλλά και τρυφερή σχέση που έχουν με το έτερόν τους ήμισυ.

Ή ίσως και να μην έλεγαν τίποτα από όλα αυτά, μιας και οι δύο είναι πολύ κλειστοί άνθρωποι και δύσκολα ανοίγονται στο συνομιλητή τους. Μπορεί να κάθονταν απλά σε μία ταβέρνα και να απολάμβαναν σιωπηλά διάφορες λιχουδιές από κείνες που οι γιατροί απαγορεύουν στους ασθενείς τους.

Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Εκείνο όμως που μπορούμε να πούμε πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια από τις σπάνιες φορές που το αντίγραφο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πρωτότυπο. Ο χαρακτήρας του Μάρκαρη δεν αντιγράφει τυφλά, ούτε μιμείται τον χαρακτήρα του Καμιλέρι. Έχει αποκτήσει αυτόνομη προσωπικότητα και μπορεί να σταθεί άνετα δίπλα του, όντας απόλυτα ενταγμένος στην ελληνική πραγματικότητα.

Η γεμάτη ζωντάνια γραφή του Μάρκαρη, μας χάρισε πέντε μυθιστορήματα με πρωταγωνιστή τον Χαρίτο: "Νυχτερινό Δελτίο", "Άμυνα ζώνης", " Ο Τσε αυτοκτόνησε", "Βασικός Μέτοχος", "Παλιά, πολύ παλιά". Ανυπομονούμε να υπάρξει συνέχεια.

Γιαυτό ας συστηθούμε με τον αστυνόμο Χαρίτο, ρίχνοντας μια κρυφή ματιά στη ζωή του.

Παντρεμένος εδώ και 30 σχεδόν χρόνια με την κυρία Αδριανή, έχει μια κόρη, την Κατερίνα που της έχει τρομερή αδυναμία. Η Κατερίνα σπουδάζει Νομικά στη Θεσσαλονίκη και σχετίζεται με το Φάνη, καρδιολόγο σε νοσοκομείο της Αθήνας. Ο Φάνης υπήρξε γιατρός του αστυνόμου, ο οποίος στην αρχή δεν είδε με καθόλου καλό μάτι τη σχέση αυτή. Γρήγορα όμως αφέθηκε να κατακτηθεί.

Προϊστάμενός του στο τμήμα είναι ο Γκίκας. Ο Χαρίτος δεν τον έχει καθόλου σε εκτίμηση. Αντίθετα εκτιμά και σέβεται βαθύτατα τον Ζήση, παλιό κομμουνιστή με τον οποίον πρωτοσυναντήθηκε στα κρατητήρια της Μπουμπουλίνας. Οι μετακινήσεις του γίνονται με ένα σαραβαλάκι, Μιραφιόρι, που αρνείται να το αποχωριστεί. Μία ακόμα ιδιαιτερότητά του είναι η ανάγνωση λεξικών, κυρίως του Δημητράτου, όπως οι άλλοι διαβάζουν μυθιστορήματα ή εγκυκλοπαίδειες.

Στην τρίτη ιστορία της σειράς, που διαδραματίζεται λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το πανελλήνιο παρακολουθεί έντρομο τις δημόσιες αυτοκτονίες σημαντικών προσώπων: ενός επιχειρηματία που σχετίζεται με τα Ολυμπιακά έργα, ενός πολιτικού και ενός δημοσιογράφου.

Ο αστυνόμος Χαρίτος βρίσκεται σε αναρρωτική άδεια, και οφείλει να καθίσει στα αυγά του. Έλα όμως που η Αδριανή τον καταπιέζει με την υπερπροστατευτική φροντίδα της και τα νερόβραστα φαγητά της. Και εκεί που είναι έτοιμος να σαλτάρει ,εμφανίζεται ο προϊστάμενός του, που κανονικά βάζει φρένο στις πρωτοβουλίες του, και κατατρομαγμένος του ζητά να αναλάβει μυστικά την έρευνα. Του δίνει μάλιστα ως βοηθό την προσωπική του γραμματέα, την Κούλα.

Και ο Χαρίτος ρίχνεται με τα μούτρα. Δεν είναι όμως τόσο ανιδιοτελής. Έχει ανακαλύψει ότι κάποιος άλλος με χοντρό πολιτικό μέσο είναι έτοιμος να του φάει την καρέκλα. Για να σωθεί πρέπει να βρει πρώτος τον ένοχο.

Με φόντο τους φρενήρεις ρυθμούς της προετοιμασίας για τους Αγώνες παρακολουθούμε μια συναρπαστική ιστορία με προεκτάσεις στις βαλκανικές χώρες. Για να βρούμε τον ένοχο όμως, θα μας οδηγηθούμε στα χρόνια του εμφύλιου και της Χούντας.