Ο Έμπορος του Θανάτου

Του C. L. Grace. Τίτλος πρωτοτύπου: The Merchant of Death. Copyright 1995. Μετάφραση: Χίλντα Παπαδημητρίου. Εκδόσεις Λυχνάρι. Αθήνα 2005.

Τρίτη από τις ιστορίες του Καντέρμπουρι με την Κάθριν Σουίνμπρουκ, Γιατρό και Θεραπεύτρια.

Η κυρία Σουίνμπρουκ ζει στο Καντέρμπουρι στα μέσα του 15ου αι. Κόρη γιατρού, είναι και η ίδια γιατρός. Επίσημη γιατρός της πόλης μάλιστα, επιφορτισμένη επιπλέον με το καθήκον να ερευνά κάθε περίεργο θάνατο.

Μένει στην οδό Ότεμελ με την παραμάνα της, τη δυναμική Τομαζίνα, που έχει άποψη σε όλα τα θέματα που αφορούν την κυρία της και δεν διστάζει να τα ψάλλει έξω από τα δόντια σε όποιον κρίνει ότι το αξίζει. Η Άγκνες είναι η νεαρή υπηρέτρια του σπιτιού και ο Γουφ ένα μικρό ορφανό που το έχει περιμαζέψει η Κάθριν επειδή το λυπήθηκε. Στο ίδιο σπίτι ζει και ένας νοικάρης, ο Ιρλανδός Κόλεμ Μούρτο, επίσημος εντεταλμένος του βασιλιά για θέματα ασφάλειας της περιοχής, με αρμοδιότητες ανακριτή. Μπροστά στα ανήσυχα μάτια της Τομαζίνας αρχίζει να ανθίζει ένας ανομολόγητος έρωτας ανάμεσά τους. Μα και η ίδια η Κάθριν βλέπει με πολύ σκεπτικισμό την κλίση της αυτή. Ο λόγος; Η κυρία Σουίνμπρουκ είναι παντρεμένη. Η αλήθεια είναι ότι ο άντρας της, ένας παλιάνθρωπος που την έδερνε και την κακοποιούσε, έχει εξαφανιστεί εδώ και χρόνια. Μιας και δεν έχει δώσει σημεία ζωής πολλοί τον θεωρούν πεθαμένο. Είναι όμως; Γιαυτό και η Κάθριν δεν έχει τη δυνατότητα να ξαναφτιάξει την ζωή της, αν υποτεθεί ότι θα το ήθελε. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε έχει αποκρούσει το ευγενικό ενδιαφέρον ενός χήρου γιατρού που η Τομαζίνα προορίζει για άντρα της, και κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ότι ο γραμματέας της πόλης Σάιμον Λούμπερον είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της, και ανίκανος να το κρύψει ο δυστυχής….

Προς το παρόν περιορίζεται στο να θεραπεύει τους ασθενείς της και να ερευνά με τον Κόλεμ τους φόνους, που απότι φαίνεται αφθονούν στην περιοχή. Και φυσικά το αχτύπητο αυτό ντουέτο βρίσκει πάντα τον ένοχο.

Στην τρίτη ιστορία της σειράς ο δολοφονημένος (δηλητηριασμένος με μπελαντόνα) είναι ένας αντιπαθέστατος φοροεισπράκτορας, που μαζί με άλλους ταξιδιώτες είχε αποκλειστεί από την κακοκαιρία στο πανδοχείο «Ο Αχυρένιος Άνθρωπος». Στην πορεία των ερευνών όμως αποδεικνύεται ότι οι ταξιδιώτες αυτοί ήταν όλοι θύματα της απληστίας του, οπότε καθίστανται αυτομάτως ύποπτοι. Ό,τι ελαφρυντικό και να έχει ο δολοφόνος ενός καθάρματος που ήταν ένοχο για εκβιασμούς, σεξουαλικά εγκλήματα, υπεξαίρεση χρημάτων από το βασιλικό ταμείο και πάει λέγοντας, δεν παύει να είναι δολοφόνος. Και πρέπει να βρεθεί. Η κυρία Σουίνμπρουκ και ο Κόλεμ αναλαμβάνουν δράση. Ο κύριος Λούμπερον χρίζεται αυτόκλητος βοηθός τους.

Το γεγονός ότι το δωμάτιό του νεκρού ήταν κλειδωμένο από μέσα δεν βοηθάει καθόλου τις έρευνες. Το γεγονός ότι το ποτήρι με τα υπολείμματα κρασιού που βρέθηκε στο τραπέζι του δεν είχε ίχνη δηλητηρίου τις δυσκολεύει περισσότερο. Η κατάσταση περιπλέκεται και άλλο: οι ασημένιες λίρες νέας κοπής που βρίσκονταν σε δύο σάκους, οι φόροι του βασιλιά, έχουν κάνει φτερά. Ποιος τις έβγαλε έξω από το δωμάτιο; Με ποιό τρόπο; Κυκλοφορούν φήμες ότι το δωμάτιο είναι στοιχειωμένο. Την προηγουμένη του φόνου ο φοροεισπράκτορας ισχυρίστηκε ότι τον επισκέφθηκε το φάντασμα μιας γυναίκας. Αυτά τα υπερφυσικά φαινόμενα όμως δεν πρέπει να έχουν σχέση με τη δολοφονία. Ή μήπως έχουν;

Την ίδια μέρα στην περιοχή έχει συμβεί μία ακόμα στυγερή δολοφονία και μάλιστα τριπλή: νεκρή είναι η νεαρή άπιστη σύζυγος ενός συμπαθούς ζωγράφου και οι δύο εραστές της. Αυτή τη φορά ο δολοφόνος είναι γνωστός. Είναι ο απατημένος σύζυγος που τους συνέλαβε επί του πρακτέου. Υπήρχε αυτόπτης μάρτυρας, ο ίδιος έχει ομολογήσει και έχει κλειστεί στα κάτεργα. Και τώρα τι θα απογίνει ο καθυστερημένος Πήτερ, γιος του από πρώτο γάμο; Θα τον φροντίσει η ηλικιωμένη υπηρέτρια του σπιτιού ή θα βρεθεί στους πέντε δρόμους; Αυτό δεν αφορά τη Δικαιοσύνη. Ο ένοχος θα απαγχονιστεί. Γιατί όμως η Κάθριν, με το που εξετάζει τα πτώματα γεμίζει αμφιβολίες; Γιατί ο φονιάς το μόνο που ζητάει είναι να της μιλήσει;

Μία ακόμα αστυνομική σειρά με χρόνο δράσης τον Μεσαίωνα. Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε ότι ο συγγραφέας είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης στην έδρα των Μεσαιωνικών σπουδών και το πραγματικό του όνομα είναι P. C. Doherty. Έτσι, η αξιοπιστία στην απόδοση των λεπτομερειών της καθημερινής ζωής και της ιστορικής πραγματικότητας της εποχής είναι εξασφαλισμένη.

Η σειρά δεν είναι κακή. Η μετάφραση ικανοποιητική. Κάτι λείπει όμως. Οι διάλογοι είναι πολλές φορές μη πειστικοί, η δράση χαλαρή. Η Κάθριν, αν και συμπαθητική ηρωίδα, είναι μάλλον άτονη. Η Φιντέλμα του Κάσσελ (η νομικός μοναχή της γνωστής σειράς του Peter Tremayne) αποτέλεσε αναμφίβολα το πρότυπο για τη δημιουργία της γιατρίνας ντετέκτιβ. Δυστυχώς, ο δημιουργός της δεν μπόρεσε να της εμφυσήσει το πνεύμα της Φιντέλμα.

Έχω διαβάσει και τα δύο προηγούμενα βιβλία της σειράς και θα αγοράσω όσα ακόμα κυκλοφορήσουν. Αναζητώντας πάντα τον απόηχο της Φιντέλμα. Τι να κάνουμε, αυτά έχουν οι απομιμήσεις.