Ήλιος του Αυγούστου

Του Andrea Camilleri. Μετάφραση Φωτεινή Ζερβού. Εκδόσεις Πατάκη 2007.

Γνωρίζετε τον Επιθεωρητή Σάλβο Μονταλμπάνο; Αν ναι, δεν έχετε λόγο να διαβάσετε την επόμενη παράγραφο. Αν όχι, συνεχίστε.

Ο Σάλβο Μονταλμπάνο είναι Επιθεωρητής στο Αστυνομικό Τμήμα της Βιγκάτα, που διοικητικά υπάγεται στη Μοντελούζα. Στη Σικελία. Αυτή τη στιγμή είναι 55 χρονών. Μένει σε ένα παραθαλάσσιο σπίτι που βρίσκεται στη Μαρινέλλα, στις παρυφές της Βιγκάτα. Έτσι, το καθημερινό μπάνιο εντάσσεται στη ρουτίνα του. Ζει μόνος του. Ωστόσο είναι αρραβωνιασμένος. Η Λίβια, δημοσιογράφος που ζει στη .... Ρώμη, είναι αυτή που κατέχει τον επίζηλο τίτλο της αιώνιας αρραβωνιαστικιάς. Ο καλύτερος φίλος του Μονταλμπάνο είναι ο συνάδελφός του Μιμί Αουτζέλλο, υφιστάμενός του στο Τμήμα. Συνδέονται μάλιστα και με σχέση κουμπαριάς. Η αγάπη που του έχει δεν τον εμποδίζει να τον ζηλεύει παθολογικά, τόσο για τις επιδόσεις του στη δουλειά, όσο και για την τρυφερή σχέση του με τη Λίβια. Ο Μονταλμπάνο είναι πολύ καλοφαγάς. Τρώει πολύ και εκλεκτικά. Προτίμησή του τα κάθε είδους θαλασσινά και ψάρια. Το αγαπημένο του στέκι είναι η ταβέρνα του Καλότζερο (ή του Έντσο), όπου γευματίζει τα μεσημέρια με ό,τι καλύτερο. Το σπίτι του το φροντίζει η Αντελίνα, που δεν παραλείπει να του γεμίζει το ψυγείο με λιχουδιές. Το παράξενο είναι ότι αυτή η Αντελίνα, που του έχει τρομερή αδυναμία, είναι μητέρα δύο κακοποιών που μπαινοβγαίνουν στις φυλακές. Κάποιες φορές μάλιστα τους έχει συλλάβει ο ίδιος ο Μονταλμπάνο. Το γεγονός δέν έχει πτοήσει κανέναν τους, και έτσι ο Μονταλμπάνο έγινε νονός στο παιδί του ενός από τους δύο.

Αρκετά.

Στο εν λόγω μυθιστόρημα καλείται να εξιχνιάσει ένα φόνο που συνέβη προ εξαετίας. Το πτώμα μιας δεκαεξάχρονης κοπέλας βρέθηκε μουμιοποιημένο μέσα σε ένα μπαούλο, στον αυθαίρετο πρώτο όροφο παραθαλάσσιας κατοικίας που είχε θαφτεί στην άμμο για να μη φαίνεται, μέχρι να γίνει νομιμοποίηση των αυθαιρέτων...

Το κακό είναι ότι το σπίτι αυτό το είχε νοικιάσει ο Μονταλμπάνο για να μείνει μια οικογένεια φίλων της Λίβια. Το πτώμα μάλιστα το ανακάλυψε ο ίδιος τυχαία. Και λέω το κακό, γιατί η όλη ιστορία έγινε αφορμή για να διαταραχτούν για άλλη μια φορά οι σχέσεις του με τη Λίβια. Έτσι θα κάνει ο ένας στον άλλον εκδικητικές απιστιούλες ....ξενοκοιτάζοντας.

Στην υπόθεση εμπλέκονται τοπικοί μεγαλοσχήμονες παράγοντες, ανέγγιχτοι από το νόμο, η Μαφία, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού που έχει πεθάνει, ο ιδιόρρυθμος προγονός του που έχει σκοτωθεί, ο αρχιτέκτονας που το έχτισε, ο εργολάβος που παρακολουθούσε τις εργασίες, ο μεσίτης που το νοίκιασε, και η πανέμορφη Αντριάνα, δίδυμη αδελφή της θανούσης, νυν φοιτήτρια.

Ο Μονταλμπάνο με τον βοηθό του Φάτσιο και την συνεργασία της Αντριάνας που του φορτώνεται ετσιθελικά, προσπαθεί να βρει την άκρη. Θα τη βρει φυσικά, αλλά για κείνον θα είναι αργά...

Αν δεν με απατά η μνήμη μου αυτό είναι το ενδέκατο βιβλίο του Καμιλλέρι με ήρωα τον Μονταλμπάνο που εκδίδεται στα ελληνικά. Παρόλο όμως που είμαι φαν και του συγγραφέα και του ήρωα, αυτό συγκριτικά με τα άλλα, ειδικά τα πρώτα, μου φάνηκε πιο αδύναμο, με πιο χαλαρή δράση, με ευρήματα και ατάκες που επαναλαμβάνονται. Σαν να έχει κουραστεί ο συγγραφέας. Η μήπως κουράστηκα εγώ;